De Kawasaki Z900RS is innemend. Ik had niet verwacht dat ‘ie zo soepel zou rijden. Je vliegt over drempels heen alsof ze er niet eens zijn. De zithouding was even wennen, ik ben natuurlijk gewend aan de ‘buikschuivers’. Maar na een paar keer opstappen, rijden, afstappen, weer opstappen en weer rijden went het wel. En langzaamaan komt de hooligan in je naar boven. Diezelfde hooligan die de normale Z900 vaak oproept.
Maar dan incognito. Want mensen verwachten het niet van je als je langsrijdt. Reed je als een idioot langs een stel fietsers samen met een andere motorrijder? Dan is je maatje de sjaak wat betreft de toegegooide middelvingers en vloekwoorden. Want mensen verwachten het niet van de Kawasaki Z900RS.
Met zijn retro styling en klassieke charme lijkt de motor een stuk ouder dan hij is. Maar van binnen is het een jong ding wat maar al te graag vooruit wilt. Een leuke hoeveelheid koppel en vermogen maakt het rijden speels en eenvoudig. De standaard uitlaat ploft lief en is eigenlijk niet zo verkeerd. Hij zou iets luider mogen zijn naar mijn smaak, maar gezien de steeds intolerantere samenleving is het misschien maar goed ook dat ‘ie leuk maar niet overdreven ploft.