...
Onze Honda CMX 1100 Rebel DCT review.. van alle reviews die we bij REDRIDINGBOOTS al hebben mogen doen, is dit er één die een speciaal plekje heeft in ons hart. De Rebel 1100 DCT is niet ‘gewoon maar een motorfiets’. Daar vertellen we je later meer over. Maar eerst; onze review van de Honda CMX 1100 Rebel DCT.
Ik kon deze motor rijden, doordat ik hem een dag gehuurd had. Ik ben niet één of ander bekend persoon, of ‘influencer’ of iets dergelijks, die uitgenodigd wordt om motoren te rijden. Ik ben eigenlijk net je buurmeisje. Een hele normale meid. Alleen met een enorme fascinatie voor motorrijden. En motoren in het algemeen.
Laten we meteen maar eerlijk zijn. De Honda Rebel maakt motorrijden heel eenvoudig. Zeker met het DCT systeem en het vloeiend lopende twin-blok. Niet alleen omdat je niet hoeft te schakelen. Maar ook omdat hij zo soepel en makkelijk stuurt. Laten we eerst wat verder uitweiden over dat DCT systeem.
DCT is een afkorting voor Dual Clutch Transmission. Het is een systeem waarbij elektronica de koppeling controleert. Even simpel gezegd; het is een automaat, met twee koppelingen. De tweede koppeling zorgt ervoor dat het tandwiel van de volgende versnelling al op de correcte omwentelingen draait, voordat deze geactiveerd word. Door dit systeem loopt zo’n DCT schakelbak zo soepel.
Je hebt dus ook geen schakelpookje bij je voetstep en geen koppelingshendel bij het stuur. De motor schakelt in Drive-modus volledig automatisch van versnelling naar versnelling, en weer terug. Betekent dat, dat je helemaal niet meer zelf kunt beslissen wanneer je op- of terug wilt schakelen? Nee. Zet hem in Manual-modus, en je kunt zelf schakelen.
Hoe dan, als je geen schakelpook of koppelingshendel hebt? Bij de Honda CMX 1100 Rebel DCT schakel je door de knoppen op het stuur te gebruiken. Vergelijkbaar met de traction control knoppen op een luxe sportmotor, kun je een + knop indrukken met je duim en een – knop indrukken met je wijsvinger, aan de linkerkant van het stuur.
Motorblok: 1.084 cc viertakt parallel twin
Vermogen: 85,8 pk @ 7.000 tpm, 98 Nm @ 4.750 tpm
Zithoogte: 700 mm / 27,5 inches
Tankinhoud: 13,6 liter
Nat gewicht: 233 kg / 513 lbs
Topsnelheid: ong. 170 km/u / 105 mpu
Toen ik de motor ophaalde bij MotoPort Wormerveer en wegreed, voelde het wat vreemd.
Voordat ik wegreed, dacht ik dat ik steeds naar de koppelingshendel zou willen grijpen. Maar dat gebeurde niet. Blijkbaar was mijn hoofd in staat mijn linkerhand en -voet te vertellen dat ik ze niet nodig had daarvoor. Maar toch voelde het gek.
Iedere keer als ik bij een stoplicht aankwam, wilde ik iets doen. Ik deed het niet. Maar ik wilde het wel. Een gekke soort onrust. Ik had best wat kilometers en stoplichten nodig om dat gevoel wat te bedaren. En dus aan dat koppelingloos motorrijden te wennen.
Wie had gedacht dat een lichtgewicht en kleine cruiser een ding kon zijn? Terwijl de Rebel 1100 eigenlijk precies dat is.
Als je aan een cruiser denkt, komen namen als Harley-Davidson en Indian Motorcycle al snel naar boven. Misschien ook nog BMW. Maar Honda heeft goed werk geleverd met de Rebel.
Honda staat bekend als een ‘slim merk’, wat altijd op zoek is naar niches om op te vullen. Ze zijn slim weggebleven van het grote cruiser segment en maakten dus een kleine cruiser. Althans, dat is hoe de Honda CMX 1100 aanvoelt.
Maar laat je niet van de wijs brengen. Het is nog steeds een 1000cc motorfiets. 1.084cc om precies te zijn. Maar zo voelt ‘ie niet aan. Hij voelt klein en soepel. Wat een heel prettig iets is als je net als ik een kleinere motorrijder bent. Korte armen en benen? Geen probleem!
Het ontwerp van de Rebel is een soort eerbetoon aan de Bobbers. Persoonlijk vind ik dat er een beetje een vreemde lijn zit in het ontwerp. Maar dat zal vooral persoonlijke voorkeur zijn. Ik had persoonlijk de lijn in het ontwerp wat vlakker gemaakt. Dus een minder hoge voorkant, of een minder lage achterkant. Snap je wat ik bedoel? No worries, als ik onzin praat en onduidelijk heb. Het maakt niet echt uit. Het is gewoon een kwestie van smaak.
De Honda CMX 1100 is geen grote motor. Zeker niet voor een bijna 1100 cc motorfiets. Als je een lange motorrijder bent, zal deze fiets echt klein aanvoelen.
Maar als je ‘petite’ bent, of van ‘normaal formaat’ (is dat een ding? ‘Van normaal formaat zijn’?), dan is deze motorfiets perfect.
Je hoeft niet naar het stuur te reiken, geen verkrampte onderrug en geen overstrekte schouders en armen. En niet reiken naar de achterrem. Alles is binnen handbereik op de Honda Rebel 1100.
Het frame, de geometrie, de knoppen. Het voelt allemaal ‘goed in elkaar gezet’. Hij stuurt als een naked fiets, maar dan met beperkte grondspeling. Houd dat even in gedachten, als je een sportieve rijder bent. Dan rijd je overal de voetsteunen aan de grond.
Er is weinig wat ik zou verbeteren of veranderen aan de Honda CMX 1100 Rebel DCT. Het enige wat ik echt wat vreemd vond, is de plaatsing van de knop voor de knipperlichten.
Misschien is het iets waar ik aan zou moeten wennen. Maar het voelt voor mij alsof die knop wat laag op het stuur zit. De knop voor de toeter zit er precies boven. Op mijn eigen Aprilia zit de knop voor de knipperlichten op de locatie van de toeter van de Rebel. En de toeter juist waar de knipperlicht-knop van de Rebel zit. Oftewel; in plaats van dat ik de knipperlichten aanzette, toeterde ik een paar keer tijdens het rijden.. Ik geef mijn eigen onhandigheid maar gewoon de schuld.
Aan de rechterzijde van het stuur kom je iets soortgelijks tegen. Maar dan met de cruise control knop. Ik heb persoonlijk een soort aversie tegen cruise control, dus ik gebruik het nooit. Maar om het gewoon even te testen, probeerde ik deze aan te zetten op de Rebel 1100. Echter kon ik slecht bij de knop met mijn rechterhand. Ik heb geen buitengewoon kleine handen, maar van ‘normaal formaat’ (nu we die term er toch in hebben gegooid). Daar kun je niets mee, want dit is een heerlijk onduidelijk iets. Maar ik wilde het toch meegeven.
Nadat ik gewend was aan de DCT met betrekking tot hand-voet-coördinatie, had ik ook even tijd nodig om te wennen aan het DCT motorblok.
Het schakelen tussen versnellingen gaat heel soepel, maar je voelt wel een ‘cloinky’ gevoel, iedere keer als het blok op- of terugschakelt.
Begrijp me niet verkeerd. Ik vind dat gevoel fijn. Ik voel graag wanneer een motorblok op- en terugschakelt. Of je dit nu zelf initieert of dat het blok dit voor je doet. Maar anderen zouden het wellicht prettiger vinden als dat ‘cloinky’ gevoel wat subtieler was.
Ook voelt het alsof de Honda CMX 1100 Rebel DCT zo snel mogelijk naar de 6e versnelling wilt. Zeker als je hem in Standaard-modus zegt. Het wordt beter als je de motorfiets in de Sport-modus zet. De versnellingen worden wat langer, wat voor mij natuurlijker aanvoelde. Verder moet ik toegeven, dat het rijden met een DCT blok vooral heel ontspannen aanvoelt.
Ik beloofde in de introductie je te vertellen waarom de Honda Rebel DCT zo speciaal is voor ons. Of voor mij, eigenlijk. Dit is, omdat deze motorfiets in het bijzonder de motor is die één van mijn allerbeste vrienden weer laat motorrijden.
Dankzij die Dual Clutch Transmission hoef je niet te schakelen. En daarom hoef je dus ook geen schakelpook te bedienen met je linkervoet. En dit is wat deze motorfiets zo speciaal maakt.
Die goede vriend van mij kan zijn voeten niet goed meer bewegen. Hij heeft een enorm zwaar motorongeluk gehad. En keek de dood meerdere keren in de ogen, niet alleen op dat moment, maar ook in het proces wat volgde. We zijn ontzettend gezegend, dat hij zo’n eigenwijze en koppige gek is. En dat hij dit ongeluk heeft overleefd. Een ongeluk wat de meesten van ons zeker niet hadden overleefd.
Maar motorrijden is niet vanzelfsprekend meer voor hem. De Honda Rebel zou aangepast moeten worden, denk bijvoorbeeld aan front controls. Maar de afwezigheid van een ‘normale koppeling’ en dus schakelpook is een enorm pluspunt van deze motorfiets.
Omdat hij beperkte beweging heeft in zijn benen en voeten, is deze motor ideaal voor hem. Hij kan eenvoudig opstappen, omdat de motor zo laag is. En deze ook goed overeind houden, omdat hij best licht van gewicht is. Zeker voor dit type motorfiets. Met zijn bovenlijf is niets mis, dus hij zou ook nog zelf kunnen schakelen door de knoppen op het stuur te gebruiken.
We reden eerst bijna iedere dag samen. Ik mis die ritjes vaak. Hij heeft de Honda Rebel nu twee keer gereden. Ontroerende momenten.. En dat is dus ook wat deze motorfiets zo speciaal maakt voor mij. Het is niet alleen ‘gewoon een goede cruiser’. Het is een cruiser die motorrijders met kleine of grotere beperkingen in hun lijf weer laat motorrijden. En dat op een heerlijk sturende manier. Alleen al daarvoor mag deze motorfiets enorm gewaardeerd worden, in mijn ogen.
Dat was ‘em. Onze Honda CMX 1100 Rebel DCT review. Ik weet het.. Weinig technische zaken. Daar wilde ik je niet mee vervelen. Er zijn tig andere websites waar je die op terug kunt vinden.
Ik wilde je vooral laten weten hoe het voelt om deze motor te rijden. En hoe ik de Rebel 1100 heb ervaren.
Het is een goede, kleine cruiser. Hij voelt soepel aan instuurt heel eenvoudig. Alles is binnen handbereik en voelt van degelijke kwaliteit. Eigenlijk kun je best stellen dat het een ’typische Honda’ is. Niets wat enorm uitblinkt, of ineens verrast. Sommigen zullen misschien vinden dat hij wat karakter mist. Maar voor de meesten zal deze fiets precies zijn wat ze hadden verwacht. En dat is helemaal niet zo verkeerd, eigenlijk.
Iets wat wel genoemd mag worden, is dat de Rebel 1100 een leuke hoeveelheid koppel heeft. Je zou dat niet direct verwachten. Zeker niet omdat hij zo klein aanvoelt. Maar hij trekt rap op. Daar kun je veel motorrijders op grote cruisers nog mee verrassen. Dus trek vooral dat sprintje bij het stoplicht met de Honda CMX 1100. Big smile, gegarandeerd.