Knappe Klassieker: de Ducati 916 SPS
Schreven we de vorige keer nog over onze favoriete classic mini bike, zo schrijven we dit keer over een echte vintage superbike. We stellen aan je voor; de Ducati 916 SPS. Niet enkel enorme Ducati fans zullen eens van deze motorfiets gehoord hebben. Ook bij superbike fans laat ze vaak een belletje rinkelen. We vertellen je meer over deze Italiaanse Knappe Klassieker.
De Ducati 916 SPS is niet ‘gewoon één van de superbikes’ van het merk uit Bologne. Het is één van de meest iconische motorfietsen aller tijden. Waarom? Om te beginnen; dankzij haar revolutionaire design. Mogen we even aanmerken, dat de styling van de 916 de basis heeft gelegd voor de Panigale van vandaag de dag?
GESCHIEDENIS VAN DE DUCATI 916
EEN OOGJE TOE
De bekende Ducati 916 werd in 1994 geïntroduceerd. De Knappe Klassiekers uit onze eerdere artikelen zijn allemaal wat ouder. En tot de introductie van de 916 hadden alle bekende superbikes de iconische ronde of vierkante koplampen. Denk aan de Honda RC30 of de Suzuki Slabby. Ducati gooide het over een andere boeg met de 916. En gaf het de bijna ‘loensende’ koplampen met een nieuwe technologie.
MASSIMO TAMBURINI
DE MASTERMIND ACHTER HET DESIGN
De creatieve geest achter de Ducati 916 was Massimo Tamburini. Als je REDRIDINGBOOTS een beetje volgt, heb je die naam al eerder gelezen. Dit toen we het hadden over de Bimota YB4. De beste heer is één van de grondleggers van dat merk. Tamburini was niet alleen degene die het design voor zijn rekening nam, maar had ook het zeggenschap in behoorlijk wat technische keuzes. En met het maken van die keuzes maakte hij een motorfiets die tussen de rest uitsprong.
DE ONTWIKKELING VAN DE 916
VAN MONOPOSTO NAAR BIPOSTO
De originele Ducati 916 werd gelanceerd in ‘monoposto’, wat betekent dat het met een enkel zitje kwam. Oftewel; naar de klassieke race standaard. In 1995 werd de 916 Biposto geïntroduceerd. Je voelt hem misschien al aankomen, maar de Biposto kwam met een duo zit. Dit gaf de mogelijkheid om met een passagier op deze rode duivel te rijden.
DUCATI 916 SPS SPECIFICATIES
IN HET KORT
Motorblok: 90 graden L tweecilinder viertakt met desmodromische kleppen
Vermogen: 123 pk (90.4 kW) @ 10.500 tpm
Zithoogte: 790 mm / 31.1 inches
Tankinhoud: 17 liter / 4.4 gal
Drooggewicht: 190 kg / 419 lbs
Topsnelheid: 269,3 km/u / 167,3 mpu
EEN STERKER MOTORBLOK
VOOR DE HOMOLOGATIE SUPERBIKE
De Ducati 916 SPS versie werd gelanceerd om het nieuwe 996 cc motorblok te homologeren. Enkel dan konden de Ducati race teams het nieuwe motorblok gebruiken in het Superbike Wereldkampioenschap. De vorige motorblokken die in de racemotoren van Ducati gebruikt werden, stonden bekend voor het ontwikkelen van stress facturen. En het kapot lopen onder de hoge druk van het racen. Het vereiste het versterken van de carters. En men wenste dat het blok dichterbij de limiet van 1000cc kwam voor de tweecilinders in het Superbike kampioenschap. De gehomologeerde Ducati 916 SPS maakte die droom waar.
LICHTGEWICHT KRUKAS EN STANGEN
QUICK SPINNER
De Ducati 916 SPS had een lichtere krukas en stangen. Daardoor draaide de motor snel en bouwde het blok sneller toeren op dan de meeste racers gewend waren. Echter, door het verminderde vliegwieleffect was de 916 SPS niet eens echt veel sneller dan haar voorganger. Maar dat deed niets af aan het bijna manische gevoel dat de motor je gaf tijdens het rijden. Dus kreeg ze de reputatie één grote donderwolk te zijn die veel sneller aanvoelde dan de dyne-cijfers deden vermoeden.
Bij het rijden op lagere snelheden voelde het bijna alsof je op een beer reed. Bijna iedere 916 rijder zal dat beamen.
TOP VERKOOP
ONDANKS HOGE PRIJSKAARTJE
Toen de SPS versie van de Ducati 916 in 1998 gelanceerd werd voor een prijs van maar liefst 24.000 Amerikaanse Dollar, leken de fans daar totaal geen probleem mee te hebben. De gelimiteerde productie van 404 stuks werden bijna direct uitverkocht. Slechts enkele werden gekocht door verzamelaars en veilig weggezet.
DE DUCATI 916 SPS
BANDENVRETEND KOPPEL
De Ducati 916 SPS kreeg niet heel veel meer power dan de originele 916. Voor sommigen was dat een tegenvaller. Maar de SPS versie had wel een behoorlijke dosis extra koppel. Daar werden testrijders dan wel weer heel blij van. De tweede versnelling power wheelies lieten meer dan een paar testers flink zweten. In het algemeen was de 916 eigenlijk geen motorfiets voor motorrijders met een zware rechterpols. Het werd destijds bijna een moordmachine als je erop reed zonder de nodige respect voor de machine.
Hoeveel koppel de Ducati 916 SPS dan precies heeft? 91Nm @ 6.900 tpm. Om dat even in perspectief te zetten; dat is meer koppel dan een moderne 2018 Yamaha MT-09 heeft. En je wordt er op een lager toerental al mee geconfronteerd.
EEN KLEINE TEST
VOOR DE OPLETTENDE LEZER
Is het je opgevallen? We zeiden eerder iets over het gehomologeerde motorblok in één van de vorige alinea’s. Het homologatie model was de Ducati 916 SPS, welke volgde na de originele 916, de 916 Biposto en de 916 SP.
De SPS volgde om het nieuwe 996 cc motorblok te homologeren. Alle vorig Ducati 916’s hadden een 916 cc motorblok. Na het aanpassen van het blok tot 996 cc hield de 916 haar originele naam. Een beetje misleidend, niet?
Later in 1999 veranderde Ducati de naam van het model naar ’996’, waardoor het nieuwe model en haar naam een match waren met har eigenlijke motorinhoud.
RACE ROOTS
VAN HET DUCATI MERK
Terwijl veel succesvolle merken in de racerij nu vaak beter bekend staan om hun super populaire straatmotoren (vooral naked en adventure bikes), lijkt het merk Ducati toch altijd hand in hand te gaan met racen. Als je tegenwoordig ‘Ducati’ zegt, antwoordt iemand bijna altijd met ‘Panigale!’. En persoonlijk vind ik dat fantastisch.
Ik weet dat sportmotoren op de weg een uitstervend ras zijn. Moderne motorrijders lijken nu eenmaal een grotere voorkeur te hebben voor naked bikes en de grote adventure en/of all road motoren. Maar ik vind het prachtig hoe Ducati steevast de meest extreme sportmotoren in de motorindustrie maakt. Niet slechts voor het circuit, zoals Yamaha en KTM doen.
Begrijp me niet verkeerd. Ik snap het volledig dat merken de sportmotoren voor op straat zo goed als laten voor wat het is. En ze enkel nog doorontwikkelen puur voor de racerij. Maar ergens vind ik het heel bewonderenswaardig hoe Ducati vasthoudt aan haar race roots. En laten we eerlijk zijn; daar zijn ze ook nog eens heel goed in.
RACE PRESTATIES
VAN DE DUCATI 916
Met die diep gewortelde race roots zal het geen verassing zijn dat de Ducati 916 een respectabel prestatielijst heeft opgebouwd. In het eerste jaar dat de 916 geproduceerd werd en direct in de racerij meegenomen werd, won het de 1994 Superbike titel met Carl Fogarty. Ken je die Nederlandse uitspraak nog? “Op één been kun je niet staan”? Dat dacht Carl waarschijnlijk ook, want hij herhaalde het trucje het volgende jaar.
Ook in 1996 schreef de Ducati 916 de wereldtitel op haar naam, dit keer in de handen van de beruchte Troy Corser. De Honda RC45 stal de wereldtitel in het Superbike kampioenschap van de Italianen in 1997. Maar in ’98 en ’99 stond Ducati weer op nummer één, wederom met Fogarty. Enkel dit keer op de 996, de opvolger van de 916.
De bal kaatste terug naar Honda in 2000, maar Troy Bayliss bracht de titel terug naar het dromerige Italië in 2001. Dit keer op de 996R. Potentie om kampioenschappen te winnen? Check, voor de Ducati 916.
CONCLUSIE
De Ducati 916 was revolutionair vanaf het moment dat ze gelanceerd werd. Het merk verbrak de traditie qua gebruik van ronde of vierkante koplampen. En de beste heer Massimo Tamburini deed fantastisch werk met het ontwerpen van deze historische motorfiets. En creëerde daarmee één van de meest succesvolle race motoren in de geschiedenis.
De 916 voelt aan als een maniak. Het is een flinke handvol om te rijden en vereist een zekere mate van respect. Maar dat manische gevoel maakte de motor ook enorm populair. Het leek alsof ze van een andere wereld kwam. En bleek een erg succesvol in dat ene waar ze voor was ontwikkeld, met zes wereldtitels in de Superbike klasse op haar naam.
Waar andere blogs vaak de typische vintage motoren eren in hun ‘een ode aan de klassiekers’-categorieën, vinden wij het fantastisch om met name klassieke race iconen te eren. Je vindt ook niet-racing gerelateerde motoren in onze Knappe Klassiekers-serie. Maar de race vibes zijn flink aanwezig. En mede daarom konden we de Ducati 916 niet overslaan.
