10 Dingen die je nog niet wist voordat je ging circuitrijden
Circuitrijden klinkt misschien spannend als je het nog nooit gedaan hebt. Dat brede circuit, de snelle rijders en nog veel snellere motoren. Menig man voelt zich heer en meester over de baan. En een enkele vrouw een ware koningin. Het is intimiderend. Toch neem je de stap. Je meldt je aan voor je eerste keer circuitrijden.
Totaal blanco ga je op weg naar je eerste circuitdag. Er is een hoop wat je nog niet weet voordat je begint met circuit rijden. Niet alleen hoe dat nu allemaal in zijn werk gaat, maar ook wat er naast het daadwerkelijke circuitrijden eigenlijk allemaal bij komt kijken. Wij geven je 10 dingen die je nog niet wist voordat je ging circuitrijden.
#1 HET IS MINDER SPANNEND DAN JE DACHT
EN GIGANTISCH ENG TEGELIJKERTIJD
Circuitrijden lijkt op eerste oogopslag best Spannend. Snelle jongens en meiden, racend op hun nog veel snellere motoren. Alles draait om snelheid. Dat kan best intimiderend zijn. “Ben ik wel snel genoeg? Kan mijn motor dat wel aan? Kan ík dat wel?! Is dat niet doodeng?” Het zijn allemaal vragen die naar boven komen.
EEN INDRUKWEKKEND GEZICHT
OVERAL HASPELS
En als je aankomt op het circuit is het allemaal best indrukwekkend. Je deelt je eerste circuitdag met beginners en gevorderden. De ervaren rijders stallen hun campers, caravans en tenten uit en zetten hun snelle machines neer. Paddock stands hier, bandenwarmers daar. En vooral een hele hoop haspels. Daar sta je dan, waarschijnlijk met je brave straatmotor, rustend op zijn zijstandaard.
ROLLERCOASTER VAN EMOTIES
VAN ZENUWEN TOT ENTHOUSIASME
Als al die prikkels eenmaal binnen zijn, begint het wat te bedaren. Je begeeft je naar de pitbox van de organisatie en meld je aan. De goedlachse dames en heren van de organisatie stellen je op je gemak. En misschien maak je zelfs al een praatje met je instructeur. En dan blijkt het allemaal toch wel mee te vallen. Die drempel is in werkelijkheid tócht niet zo hoog. Circuitrijden is voor iedereen, niet alleen voor de snelheidsduivels.
En dan begint je eerste circuitdag. Je eerste sessie, voor het eerst de baan op. Dan gieren de zenuwen weer even door je lijf. Misschien geef je – net als wij nog steeds doen – je motor even aanmoedigend klopje op de tank. Daar gaan jullie, als superteam het circuit op. De eerste rondes zijn altijd onwennig. Wennen aan de baan, wennen aan de lijnen en wennen aan de snelheid en techniek. Maar met ieder rondje gaat het logischer aanvoelen. Je komt vanzelf in je flow. En dan is het toch weer niet zo spannend meer.
#2 Circuitrijden maakt je blut
NO MORE MONEY, EVER
Voor je het weet is je eerste circuitdag voorbij. Daar sta je. Met een zweterig voorhoofd, klam van alle adrenaline, het harde werken en de nodige spanning. En met een enorme glimlach. Wat was dat vet. Je kunt er geen genoeg van krijgen. Je boekt spontaan je volgende drie track days.
En dan begint het te dagen. Dat circuitrijden is niet alleen fantastisch, het is ook enorm duur. Een dagje circuitrijden begint vaak bij €200,- tot €250,- inschrijfgeld per dag. In het begin laat je die banden nog wel heel, en doe je er enkele dagen mee. Dan ga je harder rijden. En nog harder. En weer harder. Voor je het weet verslijt je een setje banden per twee dagen. En dan ineens een setje per dag. Het is intens genieten en heel hard huilen.
Want die bandjes, die geven ze niet weg hè. En die houden zichzelf naast de baan ook niet warm. Dus er moet een goed stel bandenwarmers komen. En om die er überhaupt omheen te kunnen leggen, moet die motor op een stel stevige paddock stands staan. De kosten voor de haspel zijn een habbekrats. En het is toch wel lekker als die motor in de regen droog staat en tijdens een zonnige dag in de schaduw. Dus koop je ook meteen maar een eigen tent.
HET STOPT NOOIT
RACE KUIPEN, EEN REM SCHAKEL SETJE..
Racekuipen zijn toch ook wel prettig. Die straatkuipen zijn immers duur en lastig te verkrijgen. Je wilt ook wat efficiënter schakelen en beter remmen. Dus komt er een ander rem- schakelsetje en een betere rempomp. Een paar fancy remblokken erin, nette schijven erop en gaan met die banaan. En dan staat dat monster eigenlijk alleen nog maar stil. Want vergeet de benzine niet.. Dat jaag je er sneller doorheen dan een pak wc-papier na een avondje met een Indonesisch buffet.
Vervolgens ben je zelf nog aan de beurt. Dat tweedelige pak zit toch niet zo lekker als je even goed aan wilt zetten op de baan. En heeft eigenlijk wel zijn beste tijd gehad. Je nieuwe maten van het circuit zijn lyrisch over hun decadente airbag motorpak, dus jij moet er ook één. En voor je het weet, hangt ‘ie in de kast.
We hoeven het rekensommetje waarschijnlijk niet voor je te maken. Circuitrijden is duur en maakt je gigantisch blut. Het kost je allemaal meer dan je lief is. Toch kiezen we er eerder voor om dat weekend maar weer door te werken dan dat we het laten. Want daarvoor doen we dat circuitrijden gewoon nét iets te graag.
Hele toffe foto gemaakt door Really.Racing, check her out!
#3 EN TOCH MAAKT CIRCUITRIJDEN JE ENORM RIJK
RIJK IN VRIENDSCHAP
Gelukkig zit er ook een andere zijde aan dat circuitrijden. Wat je kwijtraakt aan centen win je aan vrienden. Begin je net met circuitrijden, dan zul je direct merken dat je aansluiting vindt in je groep. Allemaal beginnende circuitrijders met dezelfde vragen, dezelfde spanning en hetzelfde enthousiasme.
Je komt vaker en gaat dezelfde gezichten terugzien. Je herkent rijders die je al eens eerder tegenkwam en maakt een praatje. Langzaam ontstaat er een vriendschap. Niet één, maar een hele familie.
Of het nu je eerste circuitdag is of je zoveelste, je hebt aanspraak. Als je iets nodig hebt bij pech staan tig anderen voor je klaar. Je hoeft alleen maar even een rondje over de paddock te lopen. Men leent van alles aan elkaar uit of laat het je voor een lief prijsje overnemen. Ben je er alleen? Dan bieden de buren je een kop koffie aan in de ochtend en schuif je ’s avonds aan bij het diner.
Het broederlijke gevoel op de paddock maakt een hoop van die financiële ellende goed. Je vergeet dat je net bijna een nier hebt moeten verkopen om je motor race-ready te maken. En gaat op in de grote, warme familie. Want die gezelligheid, dat is goud waard.
#3 MOTORRIJDEN OP STRAAT WORDT SAAI
JE RAAKT VERWEND
Des te vaker je op het circuit rijdt, des te meer je je realiseert dat motorrijden op de weg ineens een stuk saaier wordt. Waar het knalletje over de dijk vroeger de adrenaline door je lijf joeg, is dat geen dijker van een piek meer maar eerder een kleine trilling. Je haalt niet meer hetzelfde plezier uit hard rijden op straat zoals je dat vroeger deed.
HANNIE OP DE ELEKTRISCHE FIETS
WAS NOG NOOIT ZO VERVELEND
Immers kun je die bocht toch nèt niet zo mooi aansnijden als op de baan, dankzij die ene teerstrook of dat hoopje grind. En geeft het wegdek je niet hetzelfde vertrouwen om snoeihard die bocht in te duiken. Het gas volledig opendraaien tijdens je exit wordt ook minder leuk als Hannie op haar elektrische fiets spontaan opzij vliegt om toch die tulpen te fotograferen.
Motorrijden op straat wordt wat minder leuk. Je gaat het op zijn minst anders benaderen. Ik vind een rondje met de meiden nog steeds fantastisch. Of een goede sessie blazen in Duitsland. Maar ik ben wel anders gaan rijden. Vaker minder hard en met meer marge. Het is het me niet waard om mijn motorfiets op straat kapot te rijden, terwijl ik die centen ook goed kan gebruiken voor andere zaken (herinner je punt 2 nog?!).
#5 ÉÉN MOTOR IS NIET MEER GENOEG
SPAREN VOOR EEN CIRCUITMOTOR
De kans is groot dat je begint met circuitrijden op je straatmotor. Voorzichtig maak je de eerste rondes. Je rijdt toch enigszins op eieren, want je wilt je knappe straatfiets niet kapot rijden. Heel logisch. Als je vaker de baan op wilt en deze hobby serieus wilt oppakken, krijg je de volgende keuze; steeds ombouwen of een circuitmotor erbij.
Velen gaan uiteindelijk toch voor dat laatste. Dus begint de zoektocht naar een degelijke en het liefst niet al te dure circuitmotor. Je staat te springen van enthousiasme, terwijl je portemonnee zich liever in de een donker hoekje verstopt. Één motor is vaak helaas niet meer genoeg. Die circuitmotor moet er komen.
Is twee teveel? Dan wordt de keuze lastiger. Toch ombouwen dan maar? Als je menig fanatiek circuitrijder ernaar vraagt, kom je al snel achter het meest gegeven antwoord; wegdoen die straatfiets en inruilen voor een circuit bike. Is je straatfiets al een ouder beestje of vind je hem best wel lekker rijden op de baan? Dan bouw je die gewoon om.
#6 EEN BAAN WORDT NOOIT ECHT SAAI
ZELFS NIET NA 100 RONDJES
Nummer zes uit de lijst met 10 dingen die je nog niet wist voordat je ging circuitrijden; een baan wordt nooit ècht saai. Hoe vaak je een bepaald circuit al gereden hebt, iedere keer blijft het toch weer leuk. Een baan die je eerst best indrukwekkend en spannend vond, gaat je beter liggen. En het wordt leuker en leuker. En die ene baan waar je je direct vertrouwd op voelde, blijft ook nog steeds tof. Het voelt als thuiskomen, waar je je nieuw setup perfect kunt uitproberen.
Hoe vaak je ook op een circuit rijdt, het wordt nooit saai. Soms zit er een baan tussen waarvan je denkt “Meh, deze ligt me niet”. En dan kom je er misschien ook nooit meer. Maar echt vervelen? Dat doet een circuit niet snel.
#7 ALLES VOOR DAT ENE SNELLE RONDJE
OOKAL ZEG JE VAN NIET
We grappen weleens gekscherend “Waar doen we dit nu eigenlijk allemaal voor?” Dan krijg je als antwoord: “Alles voor dat ene snelle k*t rondje”. Ik nam mezelf altijd voor dat het circuitrijden niet om de rondetijden ging. Maar om de adrenaline kick, de gedeelde passie, de enorme glimlach en de flinke dosis ervaring die je opdoet. Dat was een poos ook zo. Tot dat moment toch zijn intrede deed.
Ik kwam de baan af, checkte stiekem de rondetijden en daar was het. Zomaar, ineens. Bam. De teleurstelling. Ik had niet sneller gereden dan ik al deed. En ondanks dat ik een prima sessie reed, voelde ik niet hetzelfde plezier als ik voorheen ervoer. Na wat gemok en gemopper zette ik me eroverheen. Maar op dat moment realiseerde ik me, dat ik ondanks mijn verzet toch slachtoffer was geworden van het rondetijd-beestje. Dat beestje dat je bijt en vervolgens verslaafd maakt aan secondes wegsnoepen.
De één wordt direct al door dat beestje gebeten en kijkt na zijn of haar allereerste sessie op de baan ooit al naar de rondetijden. Bij de ander duurt het wat langer. Maar uiteindelijk gaan we allemaal voor de bijl, of we het nu willen of niet. Of we het nu toegeven of niet. We doen het allemaal. Alles voor dat ene snelle k*t rondje.
#8 JE GAAT ZUINIGER LEVEN
LIEVER BROOD EN WATER DAN EEN TRACKDAY GEMIST
Punt 2 geeft het al aan en punt 5 doet daar nog een schepje bovenop; je hebt centen nodig. Om die veel te vette hobby te financieren ga je anders leven. Andere hobby’s gaan on hold, de boodschappen worden beter uitgekiend en je probeert slimme deals te slaan. Jij met jouw talent als webdesigner herziet de website van de lokale motorwinkel in ruil voor onderdelen. Of je straat opnieuw dat zijstraatje in ruil voor een set nieuwe banden.
#9 Circuitrijden draait niet enkel om rijden op het circuit
MAGIE OP EN NAAST DE BAAN
Iedereen die al iets langer meedraait in de wereld van het circuitrijden weet dat het niet enkel gaat om rijden op de baan. De magie naast de baan is hetgeen wat deze hobby nog veel mooier maakt. En wat absoluut bijdraagt aan het hoog verslavende gehalte van de sport.
De gezelligheid naast de baan is soms moeilijk in woorden uit te drukken. Het is het vieren van je nieuwe baanrecord, terwijl iedereen dacht dat het niet harder kon. Het is de liefde en verzorging vanuit dat attente kopje koffie om te bedaren na je eerste crash. En de bezorgdheid als één van je pitbox maatjes niet terug komt na de sessie. Het is bijna duwen en trekken wie het eerst naar de Medics gaat om te checken of de rijder oké is. Het is de knuffel van een mederijder als je vriend onderuit is gegaan – en er eigenlijk niets aan de hand is – maar jij toch flink geschrokken bent.
En het is het proosten van de koude biertjes na een succesvolle circuitdag waarbij iedereen er weer heelhuids vanaf is gekomen. Het lachen om de foutjes, de gemoedelijke handdruk die een akkefietje op de baan tot rusten legt en het bewonderend kwijlen over de motor van de buurvrouw.
Circuitrijden is magisch, op heel veel manieren.
#10 VAN CIRCUITRIJDEN KRIJG JE NOOIT GENOEG
TRACK JUNKY IN SPÉ
Dat wij hooked zijn, zal wel duidelijk zijn. We sluiten de lijst met 10 dingen die je nog niet wist voordat je ging circuitrijden af met “van circuit rijden krijg je nooit genoeg”. Niet iedereen zal direct een ware track junky zijn. Er zijn ook rijders die na één keer niet direct een volgende circuitdag boeken.
Maar het blijft toch kriebelen. Ze willen het risico wellicht niet nemen, de tijd en het geld niet investeren (snappen we ook) of hebben even andere prioriteiten. Maar die ervaring van je eerste circuitdag vergeet je nooit meer. En daar krijg je nooit genoeg van.
CONCLUSIE
Als je begint met circuitrijden is het allemaal nog spannend. Maar al snel merk je dat die wereld vol agressief ogende motorrijders eigenlijk een wereld vol gezelligheid is. Dat het niet enkel gaat om snelheid, al doen we wel alles voor dat ene snelle rondje. Circuitrijden werkt verslavend. Het is een financieel fiasco, maar ook een fantastische hobby en een prachtige sport. Wil jij binnenkort je eerste circuitdag boeken? Bedenk goed waar je aan begint en doe het dan vooral. Boeken die handel!
